................ ."helikopterschouder" ( verhaal 2 ). ................

De alombekende oud-keeper Paul De Vlieghere ( hij was vroeger bij mij geweest voor een schouderluxatie, na een verkeerde landing in een veteranenmatch ) raadde zijn buurman Maurits aan om bij mij te komen. Hij moest 7 dagen op 7 kiné ( dus ook op zondag, nooit eerder meegemaakt ) krijgen voor zijn 2 vastgeroeste schouders. Na 20 beurten en 3 zondagen, moest hij terug ter controle en stelde ik een reeks van 20 voor van 5 per week ( mijn zaterdag was alleen voor nieuwe patiënten bestemd ). De orthopedisch chirurg uit Aalter ging akkoord. Daarna om te eindigen een reeks van 3x per week. In ongeveer 14 weken had ik het geklaard om hem volledig soepel te krijgen. Ik begin altijd, in ruglig, met een afgedankte borstelsteel ( met beide handen op het uiteinde vastnemen) vanop de buik. Dan de armen, met gestrekte ellebogen, omhoog tillen boven het hoofd en zo verder tot aan de grond. Meestal is er een verschil tussen beide schouders, qua soepelheid. Dan plaats ik een stoeltje, rechtop of plat, achter het hoofd, om de stok horizontaal te krijgen. Iedere week enkele centimeters lager en dan schakel ik over op telefoonboeken ( dik en/of dun ). Eenmaal de grond bereikt, reken ik nog ongeveer één maand om de armen naast de oren te krijgen ( of 10 beurten à 3 per week, zoals bij Thérèse, zie vroeger ). Als extra beweging en dit heb ik te danken aan mijn ."musculairewiskunde". voeg ik er nog ruglig, bovenarmen en ellebogen in rechte hoek en dan met gestrekte polsen... tot tegen de grond komen met de handen of volledige exorotatie van de armen ( specialiteit van het huis ). Op die manier vermijd je later ook peesontstekingen en -letsels van de schouderpees en eventuele valse hoop gevende inspuitingen, al dan niet met cortisone... Aan wie niet gecoacht wordt, zeg ik nu: tussen Kerstdag en Nieuwjaar zou het moeten lukken.
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

........ ..*luisterende oortjes - vragende oogjes 2010*.. ........ ....... ."methodericdelmotte". .. ."gouden 657stelregel". ......

Wie luistert, ziet beter. Door goed te luisteren naar iemand, kon ik de tekorten beter inschatten. Dit was meteen al direct een .'gouden 657stelregel". als ."657kinesitherapeut". ( ik toonde altijd de bewegingen voor ). Mijn voornaamste motto's luidden: ."zalvende oefeningen". in plaats van een dure zalf te smeren, het probleem trachten op te lossen met oefeningen en vooral met ."interactief bewegen". ( mijn specialiteit ) of voor iedereen een eigen aangepast programma. Van de zwakke schakel een sterke maken door te versoepelen, te versterken of te stabiliseren, volgens de unieke ."arendsoogmedgym657".-methode met oefeningen ..*achttienminuten657 - methodericdelmotte*.. En nadien gaf ik eenvoudige tips, om nooit meer te hervallen, zoals, in het deurgat, ruggelings het stof afdoen van de deurstij-
len, soms heel even maar, dit werd dan ."lekker thuis oefenen". zelfs jaren later kon dit, vermits er nooit toestellen aan te pas kwamen.
Bij collega-."toestellenkinesist". Lieven Maesschalck is dit wel even anders... Daar moet je meestal 4 uur aan één stuk oefenen... op liefst ."achttien toestellen". in een immense hangaar...van 150 m2... in Antwerpen... Hij laat je naar Brussel fietsen... in de hoop dat je banden bijgepompt worden... Ik kies 4 bewegingen en in 18 minuten is de klus geklaard ."achttienminuten657".
Voorlopig is mijn kleindochter Margaux de enige, die mijn unieke ."72kinderbewegingen". in 54 minuten, na elkaar, heeft uitgevoerd. Ikzelf beveel hooguit een viertal bewegingen aan,
( meestal per groot gewricht... enkel, knie, heup, lenden, schouder of nek ) maar dan liefst degene, die voor jezelf het moeilijkst zijn: ."werken aan minpunten". wordt dan ook meestal dik verdiend ."pluspunten stapelen". ...
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

.. ..*helikopterschouder - beperkte exorotatie*.. ( verhaal 1 ). ..

In 1988, kwam Bruno Van Belleghem bij mij terecht, met als voornaamste klacht: rugpijn. Iedere vrijdag, ging hij in het koor van Rumbeke repeteren. Hij was er ook afhankelijk geworden van een osteopaat, die hij op geregelde tijdstippen bezocht. Ik vertelde hem eens, dat ikzelf geen enkele patiënt kende, die van mij afhankelijk bleek te zijn. Na een eerste check-up, stelde ik vast dat zijn linkerschouder stijf was ( hij was ooit als co-piloot met zijn schouder tegen een boom beland, er was niks gebroken, maar er werd ook niets gedaan aan de pijnlijke, stijve schouder ), alsook zijn rechter hamstrings waren fel verkort. Als magazijnier, in de garage van zijn oom Walter, moest hij soms heel zware stukken verhandelen. Zijn 2 minpunten, heb ik kunnen wegwerken, dit liep echter niet van een leien dakje. Toen hij bijna volledig soepel was, leerde ik hem intussen ietwat versterken en met beweging 16:   ..*op één been kin in hand - leekensdepraatpaal*.. zou dat wel lukken... Op één been, was hij stabiel, op zijn ander was het onmogelijk om stil te staan. Na veel ."zweet bloed en tranen". is het uiteindelijk toch gelukt om stabiel te worden, zowel links als rechts. Hij besloot dan maar zelf een sportraam te kopen, om ."soepel sterk stabiel". te blijven, met het geld dat hij anders moest uitgeven in Rumbeke. Enkele jaren later, zag ik hem gezwind van een laadbak van een bestelwagen springen, zo goed voelde hij zich. Intussen is hij, verhuisd voor een nieuwe relatie. Zou dat er ook mee te maken hebben, nu zijn rug hem geen parten meer speelt? Ik zou het, bij god, niet weten... hij blijkbaar wel... 
Dit is weer een typisch voorbeeld van wat ik gewoonweg 
..*musculairewiskunde - vind zwakste schakel*.. noem... Maak schouder en tegenovergestelde sterk verkorte hamstrings soepel... en de oorzaak voor de rugklachten is weggenomen... en de osteopaat is zijn patiënt definitief kwijt... zo simpel gaat dat...
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

... ."tom de sutter een ezel". ... ( sorry tom, maar dit zijn ."18inspiratietekens". ) .......... ."rug van olivier stael". ...

Tu pleures et moi, je ris. Leuk is anders, maar het gezegde bestaat nu eenmaal. Jammer voor de uitdrukking.
Nu beëindig ik, mijn heel sterke week ."bananenknipmesknie". Dat Tom nu door zijn andere knie is gezakt en Aagje Vanwalleghem door haar zelfde knie, vind ik natuurlijk heel jammer. Het eerste
( ook door de andere knie zakken ) heb ik, ook nog meegemaakt in de jaren '80, maar daarna niet meer. Mijn enige voorbeeld was Danny L. Voor mij was Danny ( mijn excuses ) een proefkonijn.
Hij was mijn eerste voorstekruisbandpatiënt. Ik kreeg hem terug op het voetbalterrein, totdat hij ook door zijn andere knie zakte. Hij wilde zich niet meer laten opereren. Hij kreeg wel kiné totdat hij 9 kg gestrekt kon gestrekt houden. In de bekerfinale minivoetbal van Groot-Oostkamp, in 1991, ( het jaar dat De Valkaart afgebrand is ) klopten we ( als 47-jarige, bleef ik de hele match op het terrein ) met Optiek Deweerdt de ploeg van Danny, De Valkaart, met 11-12 ( rust 7-2 ). Ik troostte Danny door te zeggen dat dit mijn enige kans was, gezien mijn leeftijd. Zijn lokaal was immers afgebrand en de beker konden ze daardoor toch niet uitstallen. Ik herinner me ook nog Jef Van P.. Na een tijdje een oefenschema van St Lucas Brugge, gevolgd te hebben, na een artroscopie, kwam hij bij mij terecht met een voorschrift van 20 beurten, 3x per week, van dokter Marnix Van Poucke. Zijn knie stond zeer dik opgezwollen. Hij zei tegen me: gaat dit helpen? Ik antwoordde dat die knie 7 weken later, sterker zou zijn dan zijn goede. Ik zweeg wel 7 weken, uit schrik dat hij ook zijn goede knie zou bijtrainen. Na 7 weken, deed ik de test en ik kreeg gelijk. Onlangs kwam ik hem tegen en hij moest erom lachen. Met zijn zoon Jonas deed ik nog veel straffer. Van een doorsneevoet-
balkeeper, werd hij zelfs basketinternationaal met mijn ..*arendsoogmedgym657 - musculairewiskunde*..-methode. Hij had een serieus beenlengteverschil zoals ikzelf. Maar van dat nadeel maakte ik een voordeel, zonder steun- en inlegzolen ( zie vroeger artikel ).
Mijn 657levensles is dus: als je door één knie zakt, versterk dan liefst van al ook de andere knie op eigen houtje... en uit voorzorg...
En nu de ."rug van olivier stael". Zwakke knieën kunnen ook voor rugklachten zorgen bij het tennissen, vraag het maar eens aan Olivier Stael...Na slechts 10 maandelijkse koffiebezoekjes in 2000, heb ik, van zijn zwakke schakels best heel sterke gemaakt. Op 30 juni 2001, klopte hij 3 hoger gekwalificeerde spelers in 2 sets en won hij het enkeltornooi van TC The Fox. In 2008, verloor hij de finale ( leeftijd? ). De vooropgestelde rugoperatie werd daardoor nu al 10 jaar uitgesteld... Zijn sportieve prestaties mogen gezien worden. Een paar jaar terug, minivoetbalde hij ook in de zandbak op het gemeenteplein. Een leraar lichamelijke opvoeding leerde beter en vooral weer pijnvrij presteren dankzij ."krachtstabilisatie". en gym657 ...
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

......................... ."witte merel verhelst". .........................

Met onze bedrijfsvoetbalploeg FC AZ'77 ( toen wellicht nog Sofo-
co ), zijn we, in '88, na 3 jaar vechten tegen de degradatie, uit-
eindelijk toch gedegradeerd door een gebrek aan spelers. Onze sterkste match, speelden we met 7 man, als laatste tegen de eerste Aswebo in Oedelem, ( met 6 beginnen betekende forfait, met 7 beginnen mocht dan wel en ik was toen al 44 jaar ). Nu gelden andere regels, die ik niet meer ken. Ongelooflijk maar waar, tot een kwartier voor het einde bleef het 0-0. Toen vielen er 3 doelpunten, kort na mekaar. Bij het vierde, gescoord in duidelijke buitenspelpositie, viel onze keeper ongelukkig neer. Ik protesteerde tegen de scheids, Ronny Schaepdryver. Hij zei tegen me: 3-0 of 4-0, dat maakt toch geen verschil meer uit. Maar eerlijk is eerlijk. Ondertussen bekommerde ik mij om onze doelman Eric. Ik zei tegen Ronny dat Eric misschien wel een hersenschudding had opgelopen en hij beter nu de wedstrijd ( met 6 man ) affloot. Bleek dit een scheidsrechterlijke dwaling te zijn. We moesten verder spelen tot aan 5 spelers op het veld. We herspeelden de match met 9 man en we verloren met 4-0. Luc Declercq scoorde toen de 4 goals. Deze scheidsrechterlijke dwaling zou Ronny zijn promotie kosten. Dag Ronny, alles goed? Als 40-plusser speelde ik 100 opeenvolgende matchen in 6 seizoenen. Ik kreeg daarvoor een medaille van de schepen van sport Moenaert ( de huidige burgemeester van Brugge ). Ik speelde daarna nog 4 seizoenen lang, als dit nodig bleek en dan meestal, in functie van de ploeg, als verdediger... Als stratenloper, droomde ik ervan, om eens op het middenveld, wat verloren en in de weg te mogen lopen... Ik had 5 wedstrijden laatste man gespeeld en we hadden slechts 1 doelpunt geslikt... De vaste laatste man was terug en ik mocht in de ploeg blijven staan... in een systeem van wat ik nu het  
."stoorzendervoetbal". noem. Iemand, in een vrije rol, loopt overal rond en tracht zoveel mogelijk in de buurt van de bal te blijven en verhindert zo de combinaties van de tegenpartij... Als 49-jarige, speelde ik, in die rol, mijn beste wedstrijd ooit, vooral als verdedigende middenvelder ( op eigen verzoek, als de Nobby Stiles, de tandenloze stofzuiger van Man United en Engeland in de golden sixties ) in een bekermatch tegen Philips I, tegen jawel Luc Declercq. We wonnen daarna ook nog de provinciale beker.
Met mezelf, als 50-plusser, speelden we kampioen, ik zat dan te genieten op de bank. We kregen slechts 6 goals tegen in 18 matchen, waarvan we er 1 slikten, toen ik, bij 0-0, mijn voetbal-
zoon Hans Declercq diende te vervangen. Onze laatste man Dis diende ook vervangen te worden en onze witte merel, Johan Verhelst scoorde toen de 1-0 en we speelden onverhoopt 1-1. Daarmee werden we op de laatste speeldag kampioen en vroeg ik aan onze witte merel ( hij was toen zijn huis aan het bouwen ) om mij op de bank te komen vervangen als reservekeeper voor het geval Bruno Van Maele iets zou overkomen. We wonnen de match met 0-2 en waren kampioen. Mijn droom, om als bank-
zitter kampioen te worden, als 50 plusser, was werkelijkheid geworden. Het seizoen daarna werd ik toeschouwer, maar ik had altijd mijn voetbaluitrusting bij me en zo speelden we 0-0 gelijk tegen Rust Roest, in '95, in de laatste match op het terrein naast Olympia. Ik had 10 jaar FC AZ'77 meegemaakt. Als 60-plusser, heb ik nog eens Jef Vanthournhout ( ex-Cercle Brugge ) uit de match gehouden, samen met old-timer ( 49 ) Dirk Carette. We wonnen met 2-1 en misten nog een penalty om de spanning erin te houden. Ik ging toen nog, bijna dagelijks, joggen in Nieuwenhove-
bos.
In 1989, behandelde ik, in 10 beurten, Johan Verhelst voor zijn rugklachten. Hij zou stoppen als reservekeeper en vlotscorende spits bij de reserven van SV Oostkamp. Toen ik hem vroeg of hij het niet zag zitten om met mij samen te spelen bij FC AZ'77, hapte hij toe en had ik ."witte merel verhelst". aangeworven. In 1996, zakte hij door zijn knie en scheurde zijn voorste kruisband. Van zijn werkgever mocht hij zich niet laten opereren en hij revalideerde, bij mij tot hij 9 kg kon gestrekt houden. Daarna heeft hij zeker 12 jaar lang probleemloos verder gevoetbald. In 2008, bij één van zijn laatste matchen, als 45plusser, zag ik hem één helft de nul houden in doel en in de tweede helft scoren en zo FC AZ'77 naar de overwinning leiden, tot mijn grootste genoegen. Hoe het nu met zijn knie gesteld is, weet ik niet. Maar ik heb hem nog niet horen klagen en zijn echtgenote Anne-Mie, werkt in de bibliotheek in Oostkamp, weet ook van geen klachten. Het zal zeker wel goed zijn. Maar het gezegde, dat aan de muur in mijn praktijk hing, -eerst de rug en daarna de knie-  werd hier ook, weliswaar 7 jaar later, bewaarheid. Doch eind goed, alles goed. De witte merel wordt op 18 mei aanstaande 47 jaar. Dan is het de heilige Eric, mijn patroonheilige. We zijn weeral iets wijzer geworden. Gouden raad: indien 1 knie zwak of geopereerd is, altijd de andere knie testen met de ."delmotte18knietest". voor mannen of de ."delmotte13knietest". voor dames en jongelingen...     
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

....................... ."sandra temmerman fit". .......................

Via mond-aan-mond-reclame kwam Sandra uit de Malehoek in St Kruis bij mij terecht in mijn praktijk in Oostkamp. Ze was geope-
reerd aan de beide knieën ( voorste kruisbandscheuren ) en kon voorlopig niet meer voetballen. Ze vroeg mij, hoe dikwijls ze zou moeten komen? Ik antwoordde haar, een voorschrift te vragen voor 20 beurten à 3 maal per week en we zullen wel zien. Na 13 beurten, is ze gestopt. Ze kon links en rechts 6,5 kg opheffen en nog 3 andere bewegingen, zowel links als rechts uitvoeren. Dit noemde ik het klavertjevier van de ."arendsoogmedgym657". Ze kon weer voetballen bij haar Brugse club en vooral scoren. Op het einde van het seizoen, werd ze zelfs getransfereerd naar Kuurne, waar ze ook vlot bleef scoren. Na één seizoen, in Kuurne, werden de Brugse speelsters bedankt, omdat de voetbalclub de promotieambities niet kon waarmaken. Ze gaven de voorkeur aan de jeugd. Dit alles kon ik lezen in het Brugs Handelsblad. Sandra zelf, heb ik nooit meer teruggezien. Ik weet zelfs niet meer in welk jaar het was.
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

....... ..*657meisje en de panty - veertig jaar geleden*.. ...... ....... ..*delmotte18knietest ----- delmotte13knietest*.. .......

Toen ik deze morgen wakker werd, dacht ik aan mijn eerste orthopedische chirurg, wijlen dokter Frans Declercq uit Zottegem. Zijn consultatiebureel was vlak naast de oefenzaal, waar ik de knepen van het vak aanleerde en steeds maar scherper stelde.
Regelmatig kwam dokter Frans de oefenzaal binnen om de progressie van zijn patiënten te bekijken. Al wie geopereerd was aan de knie, mocht naar huis van zodra ze een welbepaald gewicht, vastgebonden aan de voet, volledig gestrekt konden opheffen. Voor de dames was dat 4 kgr en voor de heren 5 kgr. Ze werden dan verder thuis behandeld tot maximaal 2 maand na de operatie, dit was 30 beurten, eerst 20x dagelijks en dan 10x, 3 keer per week. Vooraf 10' minuten vibromassage rond de gezwollen knie en op de M. Quadriceps... dan 18' beweging... eerst het heffen van de haalbare kaart halter ( de halter met windel vastgemaakt aan de voet en dan in zit op tafel met tabouretje ervoor... om het gewicht op te laten rusten ) en daarna actief flexie-extensie-bewegingen die vlotter verlopen, omdat de knie nu veel minder gezwollen is... Eens de draadjes 2 dagen verwijderd zijn... gebeuren de halteroefeningen... in langzit op de grond... De tegenovergestelde wijsvinger maakt contact met de grote teen, van de slechte knie...  Op een zekere dag in 1970 ( het was toen mode van heel strakke pantys ), kwam dokter Declercq de kinézaal binnengestormd met de melding dat ik, bij patiënte X uit Balegem ( dorp van Tom De Sutter ) niet meer mocht gaan omdat ze in haar panty niet meer kon. Haar bovenbeen van de geopereerde zijde was te dik aan het worden. Het was in die tijd de modetrend van strak aangespannen pantys.
Korte tijd later heb ik, deze werkwijze met mijn gewichten zelf aangepast, door de patiënt, in langzit, op de grond te laten plaatsnemen, waarbij de kuit als steunpunt dient, en de hiel van de grond moet komen, bij het aanspannen van de 3 korte kniestrekspieren, waaruit uiteindelijk de ."delmotte18knietest". voor beide knieën van de heren en de ."delmotte13knietest". voor beide knieën van de dames en de jongelingen is tot stand gekomen.
Als je vraagt, om de halter 2 centimeter omhoog te houden, zie je, dat de knie volledig gestrekt blijft ofwel gaat krommen, zoals een banaan. Dan spreek ik van een bananenknie. Als je dan met een bananenknie ( met halter onder de 5 kg ), beweging 15 gaat uitvoeren, zie je een erg vlug doorzakkende knipmesbeweging, vandaar de ."18inspiratietekens". ... ."bananenknipmesknie". ..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

.... ... ..*zalvende oefeningen voor lichaam en geest*.. ... ..... .... ... ..*marcel met de algipan - exogene betutteling*.. ... ....

Toen Marcel begon te manken, kreeg hij van zijn bejaarde huisdokter Rene De Jonghe ... een tube Algipan voorgeschreven om in te wrijven, op zijn knie ( ."exogene betutteling". ), Toen dit niet erg veel bleek te helpen, werd hij doorverwezen naar de ex-orthopedisch chirurg Verbeke... Die vond dat de knie nog te goed was, om te opereren en stelde voor om, 2 jaar later nog eens terug te komen... De 2 dochters, die allebei verpleegster waren, vonden dit een rare uitleg en stelden een consultatie voor bij revalidatiearts Michel D'Hooghe... Die schreef een reeks van 20 kiné-behandelingen voor, 3x per week... Die reeks volstond, om de kuitspieren en de hamstrings te stretchen en de 3 korte kniestrekspieren te versterken, in de meest proximale baan met ..*soepel sterk stabiel - breder dieper hoogst*..  Na de 20 beurten, hield Marcel op met het manken... Dit noem ikzelf ..*endogene benadering - rapklap en pakderoem*..  met -mens sana in corpore sano- in gedachten en dit geldt zowel voor het gezonde lichaam als de gezonde geest of door  het ..*omgekeerd redeneren - merkwaardige uitleg*.. zoals mijn slimme papa zaliger me dit altijd heeft geleerd... op een heel simpel en eenvoudige en (h)eerlijke manier ."eenvoudig=(h)eerlijk". een probleem aanpakken en oplossen terwijl de zandloper loopt in welgeteld slechts 3 à 4 minuten
 of ..*zandloperevenwicht - eenvoudig=(h)eerlijk*..  en vooral zo goedkoop mogelijk... Toen Marcel heel erg toevallig, enkele maanden later zijn oude huisarts terugzag, merkte die op dat hij niet meer mankte en vroeg hij hoe dit kwam. Ik ben naar een kinesist geweest, antwoordde Marcel... En heeft dit geholpen? vroeg de dokter enigszins verbaasd... want blijkbaar had de huisarts nog nooit gehoord van een kinesist... Nu al ruim 35 jaar ( sinds zomer 1978 ) spreek ik, in eigen termen, over mijn helpende ..*zalvende oefeningen voor lichaam en geest*.. mede dank vooral aan Marcel... Daar waar zalfjes en gels een maar erg kortstondig resultaat boeken, kunnen de eigen crea-
tieve .."soepel sterk stabiel - breder dieper hoogst*..-bewe-
gingen een echt langdurig effect hebben en als een deugd-
doende ."belegging op termijn". beschouwd worden, je moet
maar wat levensgeluk hebben en de geest vaart er ook goed
bij en met ..*wil dialoog inspraak - begrip geduld uitweg *.. 
 probeer ik even goede resultaten te bereiken, maar dan zon-
der de meestal totaal overbodige medicatie... met mijn 
allernieuwste slogan om 7.56 uur."minder pil meer geluk". 
( 25.04.2015 )...nu ga ik koffie zetten voor mijn vaste vriendin, 
."snoetselpoetselken".  sinds zondag 29 mei 1966, om 20.00 uur ( bijna altijd kwam ik één uur te laat op de afspraak met een nieuwe vriendin en toevallig had ze dezelfde goede of slechte gewoonte en zo hadden we beiden het groot lot gewonnen, want we zijn beiden nog altijd samen... mijn nieuwste verzonnen beroepsnaam is momenteel   
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

..... .... ..*grootmoeders kastje of artrose voorkomen*.. .... .....

Deze nacht droomde ik, van mijn enige grootmoeder Emilie, die ik gekend heb, zij met haar koffiemolen in de hand, ik met een lekker, vroeger 11° nu nog 7°, Kasteelbiertje ( West-Vlamingen gebruiken graag verkleinwoorden ). Ze speelde tijdens haar jeugd op het kasteel in Ingelmunster, waar het lekkere Kasteelbier voortaan voor het eerst sinds 1989... weer gebrouwen wordt...
Toen mijn meter-grootmoeder ongeveer zo oud was, als ik nu, nam zij iedere namiddag haar koffiemolen ter hand. Even vlug, schoof ik een keukenstoel tot onder haar kastje, waar rechts, haar tassen stonden. Dan hoorde ik telkens weer: pas op jongen, voor mijn scharniertjes ( die waren half vastgeroest ('n vijf) ). Ik dan, heel voorzichtig, de tas eruitgehaald. Links stonden haar borden en langs die kant waren de scharniertjes tiptop ('n zeven) in orde. Op haar dessertbord smeerde ze dan een stukje peperkoek met beste boter, nu vind ik dat nog altijd lekker, als ochtenddessert...
De jaren vlogen voorbij en in 1963, belandde ik in het HTI in Brugge waar Gilbert Boterman les gaf over artrose. Vooraleer hij iets begon uit te leggen, wist ik al waarover hij het ging hebben
( sinds 1946... -dit is intussen al 64 jaar- wist ik al dat je met al-
leen op te letten, als het te laat was, geen artrose kunt voorko-
men ). Dus door regelmatig de volledige bewegingsbaan te gebrui-
ken... wordt het kraakbeen voldoende gevoed en gaat het veel langer mee... Veel beter is het te voorkomen ('n zes) dan te genezen ('n vijf). Zoals door iedere week de tassen en de borden van plaats te verwisselen... het probleem had kunnen voorkomen worden. Ik raad daarom iedereen aan om, regelmatig en zeker wanneer moeder natuur pijnsignalen stuurt ('n vijf), de gewrich-
ten volledig te mobiliseren, van a tot z en dit op eigen kracht. Op die manier wordt het kraakbeen regelmatig en op de beste manier gevoed via de slijmbeursjes, gelegen rond het gewricht. Door de spieren aan te spannen, krijgen de pezen impulsen om de slijm-
beursjes leeg te drukken en het synoviaal vocht te verspreiden over het volledige kraakbeen. Nadien vooral nog eens stevig belas-
ten, met ."krachtstabilisatie". voor een nog betere voeding  
('n zes) van het kraakbeen, en klaar is kees op een natuurlijke manier, ."nu artrose voorkomen". door de volledige bewegings-
baan ( van a tot z ) te gebruiken, dit gebeurt liefst al bij het langzaamaan stretchen, waaraan ik, in 1982, de zelf gekozen, toepasselijke titel ."alfabetuitstrekken". gaf...
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

...................... ."bezoek aan ex-ploegen". ......................

Vandaag bezoek ik mijn 3 ex-ploegen aan de andere kant van de provincie. SV Oostkamp gaat op bezoek bij Zwevegem Sport. Toen ik 18 was, tekende ik bij Zwevegem een aansluitingskaart en debuteerde op het einde van het seizoen op de Heyzel tegen RC Brussel eind mei in '63. We verloren met 1-0. Een kwartier voor het einde, bij 0-0, kregen we een penalty. Jef Hughelier, onze stopper, die nog nooit een penalty gemist had, mocht hem trappen. Mijn telraam ging van 450 Fr naar 900 Fr. Jef trapte de bal recht in de handen van de keeper. Die trapte de bal uit in de voeten van de vrijstaande voorspeler ( Jef was nog niet terug ) en scoorde de 1-0. Mijn telraam bleef stilstaan op 150 Fr. Als student, betaalde ik toen 5 Fr voor een limonade in mijn stamcafé de Cambrinus. Het seizoen daarop mocht ik, toen de speler-trainer Robert Lemaître 5 weken volmacht kreeg, opnieuw meespelen met het eerste elftal tegen de leider in het klassement SK Beveren-Waas. Zonder trai-
ning ( ik studeerde toen in Brugge en mocht alleen de dinsdag meetrainen met de juniors van Cercle Brugge ) mocht ik, naast Jef, spelen als tweede stopper tegen Gaston Vets. De vaste, linksvoe-
tige, tweede stopper Rik Delaere moest niemand minder dan Wilfried Van Moer aan banden leggen, die toen rechtsbuiten speelde. We speelden 1-1 gelijk, maar omdat Vets scoorde vanuit een flagrante buitenspelpositie, kreeg iedereen toch 900 Fr of de winstpremie. We speelden toen nog maar met elf man op het veld en het scheidsrechterblad. De week daarop was ik 12e man ( de gekwetste vaste waarde als linksback, Georges De Koker deed een test en verklaarde zich fit, wat tijdens de match niet het geval bleek ). Met nagenoeg bijna met 10 man won Zwevegem met 3-0 van RC Doornik. Ik keek toe vanuit de tribune, maar streek toch de winstpremie op. In 2 matchen, klaarde de hemel op en mocht ik weer naar de reserven voor 100, 200 of 300 Fr. Aan de kinéschool HTI, had ik partieel examen en behaalde ik anderhalf procent minder dan Albert Ysenbrandt. Deze primus van de klas moest wel 14 dagen lang zijn eten op zijn kamer gebracht worden ( een groot verschil... ).
Bij Hulste Sport scoorde ik mijn enige ."the perfect hattrick".
( 1 met links, 1 met rechts en 1 met de kop ) uit mijn loopbaan, 0-3 aan de rust op het veld van Wielsbeke, 1-4 einduitslag. Daarna werd ik middenvelder die maar bleef lopen en werd
."de man met vier longen". genoemd en dit kwam doordat ik de maandag ( in het derde jaar kiné ) 4 lesuren na mekaar mocht voetballen ( 6 tegen 6 op een voetbalveld ). Ik heb nooit verloren, als was het soms 26-24. Winkel Sport ( met Guillaume Debusseré, mijn stagebegeleider ) kwam mij scouten in een degradatiematch van Hulste tegen Ingelmunster. Op een kletsnatte dag, op een veld vol modder, slalomde ik vanaf het middenveld tot aan de grote rechthoek en gaf de assist voor de 2-1 winst. Mijn transfer naar Winkel werd geregeld en bij de voorstelling van 12 nieuwe spelers werd ik niet eens vermeld. Ik moest, vanaf augustus mijn leger-
dienst in Gent volbrengen. Met Winkel, speelde ik 2 seizoenen bijna alle matchen en won de beker van West-Vlaanderen zonder trai-
ning. Ik had 2 ploegen gered van degradatie en met Winkel speelde ik bijna kampioen en won ik de beker van West-Vlaanderen in '67
( het jaar van mijn legerdienst ). Na het tweede jaar werd ik ziek en werd door internist Fr. Van Raepenbusch zaliger afgeschreven voor de sport. Gelukkig voor mij kreeg hij ongelijk, want in '73 speelde ik terug bij Winkel, weliswaar nog niet op mijn vroeger peil. Vandaag kom ik eens langs bij mijn 3 ex-ploegen...
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

......................... ."thomasvermaelenact". ........................ ........ ."nachtegaalkinesist" ( oorsprong van de naam ) . ........

Voor onze nationale voetbalkapitein een pechweek. Eerst zijn kuitblessure met 3 weken onbeschikbaarheid en nu vandaag het ontslag van Dick Advocaat. Ik kan hem alvast troosten met een bewegingstip te geven om kuitblessures te voorkomen. Vroeger
( toen ikzelf nog intensief sportte ) en vooraleer mijn klokradio ingangschoot om 657, lag ik al te luisteren naar de creatief onnavolgbare klanken van de nachtegaal ( zo creatief wilde ik ook worden ). Terwijl ik mijn raam opende, plaatste ik mijn 2 voeten, evenwijdig naast mekaar, met een baksteen of een fles wijn ertussen. Daarna ging ik met de volledig gestrekte knieën, doorheen de raamopening, vooroverleunen om de 2 kuiten samen te stretchen ( ."alfabetuitstrekken". ), dit gedurende 8 à 15 seconden ( je mag kiezen ). Vervolgens nam ik de minst soepele apart, daarna de goeie, om te eindigen met de sukkelaar. Dit is dus in totaal ( 4x 8 à 15 seconden of maximum 60 seconden ) of ."binnen 1 minuut klaar". Mijn speciale manier van stretchen van de beide kuitspieren, zou ik ook een naam willen geven nl.: de ."thomasvermaelenact". Daarbij aanvullend, zou ik beweging 11 ..*wandelen naast de lat - thomasvermaelenact*.. willen aanraden, in zijn totaliteit, wat dient als noodzakelijke ."krachtstabilisatie". na het ."alfabetuitstrekken". van de eerste minuut... Het omslaan van de enkels, zal hierdoor veel minder voorvallen ( geen enkelverstuiking meer )...
Aan die ene minuut, zoekend naar mijn vriend de nachtegaal, doorheen het open raam... heb ik mijn eigen koosnaam te danken of wat dacht je, ."nachtegaalkinesist". Later zien we nog versterkende en stabiliserende oefeningen voor de kuitspieren.
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..

.... ... ..*met voeten op de grond - graag traag of trager*.. ... .... ...... .... ..*soepel sterk stabiel - breder dieper hoogst*.. .... ..... ....... ...... ..*alfabetuitstrekken - krachtstabilisatie*.. ...... ...... ..... .... ..*de vier troeven op een viervaksautostrade*.. .... .....

Voer de bewegingen vooral uit ."met voeten op de grond". 
In 1982, kwamen de Brazilianen op het WK voetbal, in Spanje, met de stretching op de markt. Dit gaf betere versoepelende resultaten van de spieren. De volledige bewegingsbaan van a tot z kon overbrugd worden, vandaar opnieuw mijn eigen gebruikte termen ."alfabetuitstrekken". en ."graag traag of trager".
Ten tijde van de aërobic was dat bijna het omgekeerde nl.: onvol-
ledige bewegingsbaan en hels tempo. De borden graag traag, spe-
lende kinderen, doken op en ."graag traag of trager". ging ik ook overal toepassen bij de volgende stappen. In oktober 1983
( de maandag na het 3-3 gelijkspel van Club Brugge thuis tegen Beveren Waas en 2 dagen voor de bekeroverwinning op Anderlecht - ik gaf Michel de tip om kleine wendbare spelers, type Marc Degryse op te stellen tegen de bonkige pilaren van Anderlecht-verdedigers ), gaf ik een eerste duidelijke demonstratie van ."krachtstabilisatie". in het consultatiebureel van dokter Michel D'Hooghe, mijn latere baas. Door de spieren te versterken over de volledige baan en de stabiliteit van het lichaam te verzekeren ten opzichte van de zwaartekracht, verkrijgt men een enorme troef om voetbal te spelen. Later, zou ik daar gebruik van maken, toen ik, in 1985, als 41-jarige, een contract tekende bij F.C.AZ'77 in het bedrijfsvoetbal. Ik speelde, over 6 seizoenen, 100 opeenvolgende wedstrijden en won van meer dan 20 bedrijfsploegen minstens 1 maal. Om in 1993, Philips I te kloppen ( ik was toen 49 jaar ), vroeg ik aan de coach Herman om, voor de eerste maal op het middenveld opgesteld te worden, om er als stratenloper overal in de weg te lopen en we wonnen met 1-3. Het pad als bekeroverwinnaar van W-Vlaanderen was daardoor geëffend. Dezelfde beweging, als bij dokter D'Hooghe, toonde ik aan Vital Borkelmans op 11.08.1990 ( mijn dochter was die dag 21 jaar ). Later zien we die beweging 17 terug als de stilaan bekende ."borrelmansbeweging". lepe beweging bij uitstek aan de bar ..*voet boven de barkruk - borrelmansbeweging*.. Hier dient de beweging ook heel traag en beheerst uitgevoerd te worden. Mogelijk dankzij die tip, werd hij later internationaal. Die dag, was iedere hoogbotsende bal de mijne... remember... ..*borrelmansbeweging - breder dieper hoogst*.. zou Adri Koster dit weten?.. hij heeft in ieder geval de Clubspelers al veel versoepeld. Volgend jaar nu nog de ."krachtstabilisatie". en ze spelen kampioen.....maar dit zal er waarschijnlijk niet van komen, want dit is specialistenwerk... ."methodericdelmotte".
..*756kubuspsycholoog - stormopzeekinesist*..